လူပီသပါေစ

လူပီသပါေစ

မၾကာေသးမီက မေလးရွားႏုိင္ငံေရာက္ျမန္မာမ်ားကုိ ေဟာေျပာေသာ ဓမၼဆရာတစ္ဦး၏ ‘ကံကံ၏ အက်ိဳး’ တရားေခြကုိ ၾကည့္႐ႈနားေထာင္လုိက္ရ၏။ ထုိသူ၏ ‘ကံ ကံ၏အက်ိဳး’ တရားသည္ ဗုဒၶ တရား ေတာ္ႏွင့္သာမဟုတ္၊ ခရစ္ယာန္သမၼာက်မ္းစာႏွင့္လည္း လြဲေခ်ာ္ေသာအခ်က္တုိ႔ကုိ ေတြ႕ရွိရေပ၏။ (ဗုဒၶတရား ေတာ္မ်ားႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာ အခ်က္ (၁၀)ခ်က္တုိ႔ကုိ ဗုဒၶဂုဏ္ရည္ေက်ာင္းတြင္ ဆရာဦးဆန္း လင္း (ဆယ္ ေျမာင္း)က ရွင္းျပထားၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ထပ္မံ ရွင္းျပျခင္း မျပဳလုိပါ။)

ထုိ ‘ကံ ကံ၏အက်ိဳး’ တရားသည္ သမၼာက်မ္းစာ ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း အခန္းႀကီး-၂၃။ အခန္းငယ္- ၁၃ ပါ ‘ငါပညတ္သမွ်တုိ႔၌ သတိျပဳၾကေလာ့။ အျခားေသာ ဘုရား၏နာမကုိ မႁမြက္မဆုိႏွင့္။ သင္၏ႏႈတ္က ႁမြက္သံကုိ သူတစ္ပါး မၾကားေစႏွင့္။’ ဟူေသာ ပညတ္ခ်က္ကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ နာမေတာ္ကုိ တစ္နာရီနီးပါးမွ် ၾကာေအာင္ အထပ္ထပ္ အခါခါ ထုတ္ေဖာ္ျမြက္ဆုိထားေပ၏။ သမၼာက်မ္းစာကုိ ဆန္႔က်င္ရာ ေရာက္ပါသည္။

တဖန္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္ကုိ မသိနားမလည္ဘဲ ေဟာေျပာေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျမာက္ရာ က်မ္း၊ ၂၃။ ၁ ပါ ‘သင္သည္မွားေသာ သတင္းစကားကုိ မၾကား မေျပာရ’ ဟူေသာ ပညတ္ခ်က္ကုိ ထပ္မံခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ေနပါ၏။ ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ သူသည္ ရွင္ယာကုပ္ၾသ၀ါဒစာ (၂။ ၁၀ )တြင္ ‘ပညတ္ တရားအလုံးစုံကုိ ေစာင့္ေရွာက္သည္တြင္ တစ္စုံတစ္ခု၌ မွားမိလွ်င္ ပညတ္တရား အလုံးစုံကုိ လြန္ က်ဴးေသာ အျပစ္ရွိ၏။’ ဟု ဆုိထားျခင္းေၾကာင့္ ပညတ္တရားအားလုံးတုိ႔ကုိ ခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ေနေပ၏။

ထုိသုိ႔ ပညတ္တရားမ်ားကုိ ခ်ိဳးေဖာက္လွ်င္ ၀တ္ျပဳရာက်မ္း (၂၆။ ၁၄၊ ၁၅၊ ၁၆) တြင္ “သင္တုိ႔သည္ ငါ့စကားကုိ နားမေထာင္ ဤပညတ္အလုံးစုံကုိ မေစာင့္၊ ငါစီရင္ထုံးဖြဲ႕ခ်က္မ်ားကုိ ရြံရွာ၍ မထီမဲ့ျမင္ျပဳလ်က္ ငါ့ပညတ္တရားကုိ မက်င့္၊ ငါ့ပဋိညာဥ္သစၥာကုိ ဖ်က္လွ်င္ သင္တုိ႔၌ ငါျပဳလတၱံ႕ေသာ အမႈဟူမူကား= သင္တုိ႔၌ မ်က္စိပ်က္လ်က္ စိတ္ပူပန္လ်က္ ရွိေစျခင္းငွါ ထိန္႔လန္႔ေသာ သေဘာတူလာ၊ ဖ်ားနာတုိ႔ကို သင့္တုိ႔ အေပၚမွာ ငါခန္႔ထားမည္။’ ဟု ဆုိျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သုတၱံက်မ္း (၁၃။ ၁၃) တြင္ 'ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကုိ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူသည္ ပ်က္စီးလိမ့္မည္။’ ဟုဆုိထားျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ထုိသူ႔အေပၚ ငဲ့ညွာ ေထာက္ထားသနားေသာအားျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ရျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္၊ ဆတ္သြားေတာေက်းရြာအုပ္စု၊ ကရင္ေရသုိးေက်းရြာ၊ ဗုဒၶဂုဏ္ရည္ေက်ာင္း၌ ကံကံ၏ အက်ိဳးတရားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲျပဳလုပ္ရာတြင္ ထုိဓမၼဆရာက ‘ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္စင္မ်ားနဲ႔ ဗုဒၶအယူ၀ါဒကုိ တုိက္ခုိက္ ဖ်က္ဆီးလုိမႈ လုံး၀ မပါဘူးဆုိတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားရွင္ေရွ႕မွာ ေျပာရဲတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဓမၼႏၲရာယ္ထုိက္မွာ အရမ္းစုိးတယ္။

ကုိယ့္ဟာကုိယ္ေနတာ အေကာင္းသား အမွားေျပာမိလုိ႔ အပါယ္က်မယ့္ ကိစၥမ်ိဳးကုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုိလားဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္က အပါယ္က လြတ္ခ်င္တဲ့ သူ ျဖစ္တာကုိ။ အဲဒီမွာ ဗုဒၶဘာသာေတြ ရွိေသာ္ျငားလည္းပဲ ဗုဒၶတရားကုိ တကယ္နားမလည္တာကုိ နား လည္ ေစခ်င္တဲ့ စိတ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕ခရစ္ယာန္ေတြဆုိရင္လည္း မိ႐ုိး ဖလာ အေနနဲ႔ ရွိၿပီးေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕တရားကုိ နားမလည္ပဲနဲ႔ ဘာသာေရးပုတ္ခတ္ေျပာဆုိမႈေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။ ဒါေတြကုိကြၽန္ေတာ္ကမလုိလား မျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ တဖက္လည္းသိေအာင္ တဖက္လည္း သိေအာင္ပါ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ သူတုိ႔သိေလာက္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကုိ ကြၽန္ေတာ္က အလြယ္ တကူ နဲ႔ ေျပာလုိက္တာ ျဖစ္ပါ တယ္။’ ဟု ေျဖရွင္းထားေပ၏။

သုိ႔ေသာ္ သူ႔၏ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားမွာ ဆင္ေသကုိ ဆိတ္သားေရျဖင့္ ဖုံးအုပ္ရန္ ႀကိဳးစားထားျခင္း သာ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ သူ၏ စကားတုိ႔က သက္ေသခံလ်က္ရွိ၏။

ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ကမၼႆကတာသမၼာဒိ႒ိအယူကုိ ျပက္ရယ္ျပဳေသာ အားျဖင့္“ေလာကမွာ ကိုယ္ မလုပ္ဘဲနဲ႔ ရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ နံပါတ္ ၁။ အလင္းေရာင္ရဖို႔အတြက္ နံနက္မိုးလင္း ခါနီးက် မွ ေနကုိ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ လုပ္သလား။ ကုိယ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ အလင္းေရာင္ မရဘူးလား။ အ႐ုိင္းဆုံးေျပာမယ္။ ကုိယ္လုပ္မွ ကုိယ္ရတာ တကယ္ မွန္သလားလုိ႔ စဥ္းစားတဲ့အခါ။ ကုိယ္...ကေရာကုိယ္လုပ္လုိ႔ရလာ တာလား။ ေလာကမွာ ကုိယ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။’ ဟု ဆုိထား၏။

ေနကုိ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ မလုပ္ဘဲ ရသည္ မရသည္ကုိ သဘာ၀နိယာမတရားျဖစ္၍ အျငင္းမပြား လုိပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေနကုိ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ မလုပ္ဘဲ ရရွိ႐ုံမွ်ျဖင့္ အလင္းေရာင္ ရရွိသည္ ဆုိေသာစကားမွာ စကၡဳပသာဒ ခ်ိဳ႕တဲ့သူအဖုိ႔ ထုိစကားသည္ အမွားသာ ျဖစ္၏။ စကၡဳပသာဒခ်ိဳ႕တဲ့ေနသူအဖုိ႔ ေနသည္ ဆယ္စင္းမက ကုိယ္မလုပ္ဘဲ ရေသာ္ျငားလည္း အလင္းေရာင္ မရရွိ ႏုိင္ပါေပ။ ထုိ႔အတူ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းရသည္ ဆုိျငားေသာ္လည္း မ်က္စိဖြင့္ျခင္း အလုပ္ကုိေတာ့ မိမိကုိယ္တုိင္ မလုပ္ဘဲႏွင့္ အလင္းေရာင္ကုိ မည္သုိ႔မွ် ရႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေခ်။

ကုိယ္...ကေရာကုိယ္လုပ္လုိ႔ ရလာတာလား။ ဆုိေသာစကားသည္လည္း တစ္ဖက္စြန္း ေရာ က္ ေနျပန္ပါသည္။ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ မဆုိထားလင့္ မိဘတုိ႔ေၾကာင့္ ရသည္ဟု ယူဆပါလွ်င္ ေမြးရာပါ လူစဥ္မမီ ဆြံ႕အ နားမၾကား ေျခမပါ၊ လက္မပါဒုကိၡတမ်ားအဖုိ႔ မိမိတုိ႔ကုိသူမ်ားနည္းတူ ဖန္တီးမေပး ရေကာင္းလားဟု မိခင္ဖခင္တုိ႔ကုိတသက္လုံး အျပစ္ဆုိရေတာ့မည္သုိ႔ ရွိပါသည္။ မည္သည့္ မိခင္ဖခင္မဆုိ မိမိ၏ သားသမီး မ်ားကုိ သူတကာထက္သာေသာ သားေကာင္း သမီးမြန္မ်ား ျဖစ္ေစလုိသည္မွာ ဓမၼတာ ပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ထုိ႔အျပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သာမန္ ပုထုဇဥ္အားလုံတုိ႔ကုိလည္း ငရဲသုိ႔ ဇြတ္အတင္း ပုိ႔ေဆာင္ထား သည္ကုိ ေတြ႕ရျပန္၏။” ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကုိယ့္ရဲ့ဘ၀တုိးတက္ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေရး အတြက္ ေရွး႐ႈၿပီး ဆက္လက္ၿပီး ဘ၀တုိးတက္ေအာင္ ဆက္လုပ္ေဆာင္ေနမယ္ဆုိရင္ ငရဲကလြတ္ပါ့မလား။ အဲဒီအလုပ္-ေတြ မလုပ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ တရားအားထုတ္ေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့လဲ လုပ္ႏုိင္သလား။ ဒါဆုိရင္ အခုေသမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေရာက္မလဲ။ (အပါယ္ေရာက္မွာပါ) မလြတ္ခ်င္ဘူးလား။ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိ လြတ္ ေျမာက္ခြင့္ ေပးၿပီးသြားၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ငရဲက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေပးၿပီး သြားၿပီ။

ယေန႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဟာ တရားရဲ့သေဘာသဘာ၀နဲ႔ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကုိ သိၿပီဆုိရင္ ယေန႔ကစၿပီး အလုပ္ထြက္ေပေတာ့။ ေလာကနဲ႔စပ္ဆုိင္တဲ့ အရာေတြကုိ ဘာမွမလုပ္ဘဲနဲ႔ တရားက်င့္ႀကံ အားထုတ္ မယ္ဆုိရင္ မေကာင္း ဘူးလား။ အကယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က လြတ္လမ္းသိရဲ့နဲ႔ အားမထုတ္ဘူးဆုိရင္ လြတ္ပါ့မလား။ မလြတ္တဲ့အျပင္ မနက္ျဖန္၊ သဘက္ခါ၊ ဖိတ္ႏြဲခါ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ စီးပြားရွာေနဦးမယ္၊ ဘ၀တုိး တက္မႈေတြကုိ ရွာေနဦးမယ္ဆုိရင္ ဘာေတြနဲ႔ရွာေနမွာလဲ။ ေလာဘေတြနဲ႔ ရွာေနမယ္။ အဆင္မေျပရင္ ေဒါသေတြနဲ႔ ရွာေနမယ္။ ဘာတရားေတြနဲ႔လဲ။ အကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔။ ဒါဆုိရင္ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဘာေတြပဲ ႀကီးႀကီးလာသလဲ။ အကုသုိလ္ေတြပဲ ႀကီးႀကီးလာတယ္။ အကုသိုလ္ႀကီး ရင္ ဘာေတြထပ္ႀကီး လာသလဲ။ဒုကၡေတြႀကီးလာတယ္။ အဲဒီဒုကၡရဲ့အဖုိးအခကုိ ငရဲမွာ အႀကီး အက်ယ္ ေပးဆပ္ရမယ္။ လြတ္လမ္း မရွိဘူး’။

ဤစကားရပ္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ သံသရာကလြတ္ေရးကုိဦးစားေပးၿပီး မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ မ်ားကုိ မက်င့္မပြားဘဲ မိမိဘ၀ တုိးတက္ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေရးကုိ ေရွး႐ႈေဆာင္ရြက္ေနမည္ ဆုိပါလွ်င္ သံသရာ ၀ဋ္မွ မလြတ္ကင္းႏုိင္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကား မိမိတုိ႔ဘ၀ တုိးတက္ႀကီး ပြားေအာင္ျမင္ေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ ရင္းျဖင့္လည္း လြတ္ေျမာက္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိလုိရိပ္ထြက္ေနပါသည္။

ရွင္မႆဲခရစ္၀င္(၁၉။ ၂၃၊ ၂၄)၌ ‘ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား။ ေငြရတတ္ေသာသူ သည္ ေကာင္း ကင္ႏိုင္ငံ ေတာ္သို႔ ၀င္ခဲလွ၏၊ တဖန္ငါဆိုသည္ကား။ ကုလားအုတ္သည္အပ္နဖားကို လွ်ိဳလြယ္ ၏၊ ေငြရတတ္ေသာ သူသည္ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ၀င္ခဲသည္ဟုတပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ ၏၊’ ဟု ပါရွိသည္။ ဓမၼ ဆရာက ဤက်မ္းလာစကားကုိမည္သုိ႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူပါသနည္း။

သူ၏ ေနာက္ဆုံး ဘာသာေရးဆြဲေဆာင္ေသာ စကားလုံးတုိ႔ကား ဤသုိ႔ပါတည္း။

‘ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္မယ္ေနာ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈကုိ ယုံၾကည္ရင္ အက်ိဳးေပး တယ္။ ဘာအက်ိဳးလဲ။ ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ရျခင္းဆုိတဲ့ အက်ိဳး။ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ဟာ အျပစ္သားေတြ ငရဲက် ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ေရာက္ရမယ့္ ေဘးကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ လက္၀ါးကပ္တုိင္ေပၚမွာ အေသခံၿပီး သုံးရက္ ေျမာက္ေသာေန႔မွာ ရွင္သန္ ထေျမာက္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ့ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ယုံၾကည္ရင္ ဘာေပးမလဲ။ (အက်ိဳးေပးတယ္။) ဘယ္က  လြတ္ေျမာက္တာလဲ။ (ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္တာ) ဒါဆုိရင္အဓိကက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ဘာလ ဲဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔။

အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြ အက်ိဳးေပးတဲ့အလုပ္ကုိ ယုံၾကည္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶကုိယံုၾကည္ရင္...... တစ္ခုရွိတာက ယုံၾကည္တဲ့အတုိင္း က်င့္ႀကံ အားထုတ္မွ ဒုကၡကလြတ္မွာ။ ဒီဘက္ကက်ေတာ့ အဲ့ဒီလုိ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ သူေတြအတြက္ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ကုိေမတၱာတရားနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပး သြားတယ္။ လြတ္ဖုိ႔က အေရးႀကီးတယ္။ ဘယ္ထဲကလြတ္တာလဲ၊ (ဒုကၡကလြတ္တာ) အဲဒီေတာ့ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကုိ ယုံၾကည္ရင္ ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ေျပာတာ။ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကုိ ယုံၾကည္ ပါလုိ႔။’

ဤစကားတုိ႔က အဓိပၸာယ္အဘယ္သုိ႔ သက္ေရာက္သြားေၾကာင္း ဓမၼဆရာစဥ္းစားမိဟန္ မတူပါေခ်။’ မိမိတုိ႔ ဘာသာသည္အက်င့္မပါဘဲ ယုံၾကည္႐ုံမွ်ျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေသာ ဘာသာျဖစ္သည္” ဟုဆုိလုိရာ ေရာက္ေနပါသည္။ မိမိဘာသာကုိ ေသးသိမ္ေအာင္ေျပာရာေရာက္သြားပါသည္။ အေၾကာင္း မွာ’ အက်င့္မပါဘဲ ယုံၾကည္မႈသက္သက္ျဖင့္ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေၾကာင္း’ ကုိ သမၼာက်မ္းစာမ်ား၌ ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။

‘ထုိပညတၱိက်မ္းစာအတုိင္းက်င့္မည္ဟု က်မ္းစာကုိ မဖတ္မရြတ္ဘဲမေန ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ဘတ္ရြတ္ အပ္သည္’ (ေယာ႐ႈမွတ္စာ၊ ၁။ ၈)

"ငါ့ကုိခ်စ္၍ ငါ့ပညတ္တုိ႕ကုိ က်င့္ေသာသူတုိ႔၏ အမ်ိဳးအစဥ္အဆက္ အေထာင္အေသာင္း တုိင္ေအာင္ က႐ုဏာကုိ ျပေသာ ဘုရားျဖစ္၏။  (ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း-၂၀။ ၆)

‘ထုိတမန္ကုိ ႐ုိေသစြာျပဳေလာ့။ စကားေတာ္ကုိ နားေထာင္ေလာ့၊ အာဏာေတာ္ကုိ မဆန္ႏွင့္။ သင္တုိ႔ ျပစ္မွား ေသာ အျပစ္ကုိ သူသည္ မလြတ္၊ ငါ့နာမေတာ္သည္ သူ၌တည္ရွိ၏။ အကယ္စင္စစ္ သင္သည္ သူ႔ စကားကုိ နားေထာင္၍ ငါ ပညတ္သမွ်အတုိင္းျပဳလွ်င္ သင္၏ရန္သူတုိ႔ကုိ ငါရန္ဘက္ျပဳမည္။ သင့္ကုိ ဆီးတား ေသာ သူတုိ႔ကုိလည္း ငါဆီးတားမည္။’ (ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း-၂၃။ ၂၁၊ ၂၂)

‘ငါ့ညီအစ္ကုိတုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူက ငါသည္ ယုံၾကည္ျခင္းရွိသည္ဟု ေျပာလ်က္ အက်င့္ ကုိ မက်င့္ဘဲေနလွ်င္ အဘယ္အက်ိဳးရွိသနည္း ထုိယုံၾကည္ျခင္းသည္ ထုိသူကုိ ကယ္တင္ႏုိင္သေလာ။ ညီအစ္ကုိ ႏွမတုိ႔သည္ အ၀တ္အခ်ည္းစည္းရွိ၍ ေန႔တုိင္းစားရေသာ အစာမရွိေသာ အခါသင္တုိ႔တြင္ တစ္စုံ တစ္ေယာက္ ေသာသူက ၿငိမ္၀ပ္စြာ သြားၾကေလာ့။ ေႏြးၾကေလာ့၊ ၀ၾကေလာ့ ဟု ေျပာလ်က္ သူတုိ႔ ကုိယ္ႏွင့္ေတာ္ေလ်ာ္ေသာ အသုံးအေဆာင္ကုိ မေပးဘဲေနလွ်င္ အဘယ္အက်ိဳးရွိသနည္း။ ထုိနည္းတူ အက်င့္ႏွင့္ကင္းေသာ ယုံၾကည္ ျခင္းသည္ တစ္ပါးတည္းရွိေသာေၾကာင့္ အေသျဖစ္၏။’ (ရွင္ယာကုပ္ၾသ၀ါဒ စာ-၂။ ၁၄၊ ၁၅၊ ၁၆၊ ၁၇)

ဤက်မ္းခ်က္မ်ားကုိ ေထာက္႐ႈလွ်င္ ခရစ္ယာန္ဘာသာသည္လည္း အက်င့္မပါဘဲ ယုံၾကည္မႈ သက္သက္ျဖင့္ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါ၏။ သုိ႔ပါလ်က္ အက်င့္မပါဘဲ ယုံၾကည္မႈ သက္သက္ျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိျခင္းမွာ သူကုိယ္တုိင္ပင္ ေရသာခုိ အေခ်ာင္လုိက္တတ္ေသာ ဘာသာေရး စိတ္ဓာတ္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ေပေလာဟု ေတြးဆဖြယ္ျဖစ္လာပါသည္။

အလ်ဥ္းသင့္၍ သူ၏ ပင္ကုိယ္ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ အကဲခတ္မိႏုိင္မည့္အခ်က္ကုိ သူ၏’ ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးတရား’ ေဟာေျပာခ်က္ထဲမွ ထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပလုိက္ပါ၏။

‘ကုိယ္ေနမေကာင္းတဲ့အခါ ဘယ္ဆရာနဲ႔ပဲကု၊ ကု။ ဘယ္ဆရာ၀န္ပဲကု၊ ကု။ ေနေကာင္း သြားဖုိ႔က အေရးႀကီးတယ္။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိပဲ ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔အတြက္ ဘယ္ဘုရားပဲကယ္၊ ကယ္။ အေရးႀကီးတာက ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ပဲ။’ ဟု ေျပာထားပါသည္။

ဤစကားသည္သူ၏ ပုဂၢလိကကုိယ္ပုိင္ အယူအဆျဖစ္၍ မွားသည္မွန္သည္ဟု ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္မႈ မျပဳလုိပါ။

သုိ႔ေသာ္ ကံကံ၏အက်ိဳး ေဟာေျပာခ်က္ထဲမွာ ‘လူဆုိသည္မွာ ေတြးေခၚဆင္ျခင္ဉာဏ္ ရွိေသာ ေျခႏွစ္ ေခ်ာင္းသတၱ၀ါျဖစ္သည္’ ဟု ရွင္းျပထားပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာရမ္းကုမ်ားႏွင့္ မႀကံဳေတြ႕ ရေလေအာင္ ဆရာကုိ ေတြးေခၚဆင္ျခင္ဉာဏ္ျဖင့္ စိစစ္ေရြး ခ်ယ္ၿပီး ကုသမႈ ခံယူသင့္ပါေၾကာင္း ေစတနာ အမွန္ျဖင့္ အႀကံ ျပဳအပ္ပါသတည္း။

ဓမၼရံသီ၊ အမွတ္စဥ္(၂၇၂)၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ။